merhaba..

hayatı korkak yaşıyoruz.. cesur olanları da var tabi.. ve biz korkaklar onlara deli uçarı diyoruz.. en iyi delilerle anlaşıyorum.. ve korkmuyor musun diyor annem.. evet deliden kork down sendromlu çocuğa garip garip bak.. neden çünkü anormaller.. bize öğretilen o bayağı normlara uymuyorlar.. sevmenin de normları var ya giyinmeninde.. biraz uçarı yaşayabilmek gerek hayatı.. kaygılanmadan.. sevmekten korkmadan.. gülmesini bilerek.. gözyaşlarından utanmadan.. kendime bakıyorum tam bir korkağım.. ancak konuşuyorum.. alıp çantamı gidemiyorum.. kapınızı bana açar mısınız diyemiyorum.. kendimi sorgulamak da zor geliyor artık.. birgün diyorum agin birgün kendini de şaşırtacaksın.. evet avutuyorum.. şarkılar anlamını yitirmiş benim için.. şiirler.. ya da kaçıyorum.. takıntılı biri miyim bilmiyorum.. ama kaypağım.. bir kış akşamı istiyorum.. karlı bir akşam.. koca paris kar altında.. çalan şarkının anlamının olduğu.. yüzümde tebessümle..

sağlıcakla kalın..

merhaba..

uzun bir aradan sonra merhaba diyebilmek ne kadar da kolay.. keşke gerçek hayatta da bu kadar kolay olsa yitip gidenler belkide hiç olmayanlar bir gün dönüp merhaba diyip devam edebilse.. ama öyle değil bunu biliyoruz.. soruyoruz sorguluyoruz kızıyoruz sitem ediyoruz küsüyoruz.. kabul edemiyoruz.. bir yanımız sevinç içerisindeyken o gurur denilen melun hisse yeniliyoruz.. oysa it gibi mutlu oluyoruz.. şair diyor ya hani bakakalırım giden geminin ardından serde erkeklik var ağlayamam.. gidişlerin ağlattığı gibi dönüşler de mutlu edebilse keşke sorgulamadan sormadan.. yalnızlık şikayetinde değilim yine.. kendimle yüzleşme çabasındayım.. yaptıklarım yapamadıklarım.. yapmak istediklerim.. yanlışlarım doğrularım..

sağlıcakla kalın..