merhaba..

çok üşüyorum iki gündür..üzerime kazaklar giyiyorum yine üşüyorum..titriyorum..içim üşüyor benim yahu..ve acıyor..midem bulanıyor..öfke duyuyorum..iğreniyorum..ama aptal bir yanım bütün bunları eziyor..sevmekten dem vuruyor..sevginin her an öldürüldüğü bir yerdeyim..bazen gücümü kaybetmekten korkuyorum..bazan kendimi suçluyorum..iki kişilik acıyor canım..düşünmek istemiyorum..ama yapamıyorum..onun gibi umursamamak hani..yapamıyorum..bu kadar aptal olmak istemiyorum..ama ben sevmekten başka birşey yapmadım..yanlışım da bunun içinde oldu..doğrumda..bunları yaparken hep sevdim ama..evet dediğim gibi gücümü kaybetmek istemiyorum..kendimi bu kadar aciz ve zavallı görmek de..oysa ben sevmiştim sadece..



hrant anısına..