merhaba..

bir temmuz akşamı balkona oturmuşum..kulakta kulaklıklar çalan parça yiğidim aslanım..manasız diyebileceğimiz bir duygulanma..

çarpıyor yüreğim..düşünüyorum boşa mı bu ülke için idealist olmak..uğruna hükümler giydiğin halk tarafından kabul görmemek..değer mi diyorum..evet belki de değmez ama yaradılışı vardır insanın..her şeye rağmen şarabını vermek için alkan içinde ezilenleri düşünür..ben neyse de üstatlar da hep bunu yapmamışlar mı..ne derdi vardı nazımın paşa torunuydu..sabahattin ali pekala yalakalıkla yükselebilirdi..uğur mumcu turgut özalın başyazarlarından olabilirdi..denizler hukuk fakültesini bitirip iyii paralar kazanabilirlerdi..ve daha birçoğu..dedim ya o yaradılışları kendilerinden önce toplum diyordu onlara..

agin diyorum yaşın 17 neden düşünürsün bu insanları bu kadar..kiminle nasıl yatabilirim derdine düş..şu gece nerde eğlenirim..gelecek sana mı kaldı..ama olmuyor işte..sabah uyanıp alıyorum gazeteyi..10 yıldır köşe beyleri ben 10 yılı hatırladığım için bu rakamı verdim aynı şeyleri yazıyor..okuyorum yine..şu sorun bu sorun..kızıyorum iktidara muhalefete..ve en çok da yurttaşıma..perşembe günü sınav sonuçları açıklanacak..olur mu hukuk bilmem..ama aktif siyaset fikri eskisi kadar canlı değil ben de..bu ülkede yaşama fikride..bu topraklarda ölümümün normal olacağını da düşünmüyorum..ve yaşamak da istemem..insanın insan olmadığı bir ülkede..
neyse neyse şarkılar etkiliyor bazan insanı..

sağlıcakla kalın..