merhaba..

bayağıdır yazmıyorum..yazamıyorum..hani diyorlar ya arabesk bir söylemle hayat bir okuldur..ben sevmiyorum o okulu ya..ya da bu okulda çalışkan çocuk olmayayım ben..hani sınıflarda haylaz öğrenciler vardır..kıyamet kopsa onlar birşey duymaz..işte onlar gibi olabilmek isterdim..ama olamam..belkide hayal kırıklıkları bana öyle dedirtiyor..gönülden istemiyorum galiba..güvenmek zor iş..ama insan birine güvenebiliyorsa ne mutlu o kişilere..aslında burda büyük bir tehlike de var..güvenin yok olması..bana bu duyguyu yaşatan insanlara kızmalımıyım silmelimiyim...ama bilmelilerki insan olamamışlar..bazan egom öyledir ki aman ama nedir ya olcak tabi insanız egom yok diyen yalan söylüyor ya da bencil olmadığını iddia eden..hem de şu yaşadığımız düzende..sadece bu duyguları en aza indirmeye çalışabiliriz..yoksa herkes megolomandır da..her insanın içinde bir godoman ruh vardır..egosu şişik ben aslında kendisi için pek de birşey yapmamışlardanım..daha gencim..yapabilirim de..ama ben birşey yaparken bencil olamıyorum pek..oldum mu da tam olurum orası da ayrı.sıkılıyorum..ara ara gözlerim doluyor yaşlar süzülüyor..hiç sevmiyorum o agini..zavallı biraz..bir de çirkinliğii katmerleniyor..gülün yahu..gülelim..insanlar hala ağlıyor bu ülkede bu dünyada..ama hala benim kanım üstün senin kanın üstün kavgası yapan..örümcek beyinli sığ insanlara sesleniyorum..acıyorum size ama ne yazık ki sizin gibiler fazla..insanca yaşamayı insan olmayı hala algılayamamışsınız..vicdan da yoktur zaten..haydi kavgaya, savaşa devam..ağıtlar az geliyor bu gerizekalılara..kendi yurttaşlarınızla dünya insanıyla barışabilin yahu..birlikte yaşamayı öğrenin..her türlü kimliğinizi aşmasını bilin..onurlu olun..insanlık onuru için mücadele edin..ben sizler gibilerle aynı topraklarda yaşamaktan utanç da duyuyorum..vatandaş da değilim..ben insan olabilenlerle dünya vatandaşı olabilmek hayaliyle yaşamaya devam edicem..ve ne yazık ki sizin gibi sığ insanlara güzel müreffeh yarınları sağlamak için ideallerimi gerçekleştirmeye çalışcam..neyse neyse biraz kendimle de ilgileniyorum..mahalleden yeni arkadaşım var..zaten gayet az arkadaşım var..yeter de..ama şu var ki bir insanı sevdim mi ve tamam dedim mi..sonsuz bir güven vardır..bu blog da bu konuda bir ilke vesile oldu..hiç ummazdım aynı duyguları bir blogger için de taşımayı..yani bu blog dünyası gayet ciddi ve büyük bir dünya..bir burukluk da var içimde..yaşıtlarımın çoğu bugün üniversiteye başladı..bense hala evdeyim..ara ara bu durum hakkında espiriler yapsamda..burukluk sene sonuna kadar devam edecek sanırım..neyse neyse çok yazdım..zaten şarkı da işliyor iyice içime..çirkinleşmek de istemiyorum..:)

sağlıcakla kalın..