merhaba..

hiçbir şey istemiyorum.. yoruldum hem bedenen.. hem de ruhen.. arsızlığa vurduğum birçok şey canımı acıtıyor.. ben yine de mutlu çocuğu oynuyorum.. şikayet etmeden.. şuan hayatımda istediğim hiçbir şeyi yapamayacak durumdayım.. bu kötü biraz.. yanlış da yapamıyorum artık.. çünkü yaşamıyorum adeta.. koşturuyorum.. gösteri varmış.. sergi varmış.. o varmış.. oyalamaktan başka birşey yapmıyorum yani..
zorlanıyorum ama.. bütün sistemlerim arada tehlike çanları çalıyor.. hayattaki bütün beklentilerim kendimden.. maddi ve manevi.. bu da ağır bir sorumluluk.. dün film izledim.. train de vie.. hayat treni diyorlar türkler.. güzel bir film.. ikinci dünya savaşını trajikomik bir şekilde ele almış.. izleyin bence..

sağlıcakla kalın..