merhaba.bugün hasta hasta erkenden uyandım mecburen dersanede deneme vardı.popomun sağ tarafı da acıyordu hala iğne biraz ağırmış.elbisemi giyindim,şemsiyemi aldım ve otobüs ile gebze ye gitmek üzere evden çıktım.biraz kendimi zorlayarak dersaneye hızlıca gittim.sınavda ne yaptım ne yapmadım bilmiyorum.başım dönüyordu.
sınavdan çıktık.eda ile ben güleni otobüse bindirdik.sonra kol kola durağa..bir de demez mi kar yağarken şemsiye açmak saçma...neyse benim elde eldiven yok,kız kutuplara keşfe gelmiş gibi giyinik elim donuyor diyor ya ben ne yapsaydım.çok şükür otobüs geldi.
evde ne yaptım pek bir şey yapmadım.sonra karlı günlerin vazgeçilmez yiyeceği mantı yapıldı.onu yedim ama ben yiyip oturmuştum sofraya hem de iğne yemiştim.kar'ı izlemek güzel ama bencil olamıyorum bazen.kendi neşemi kendim yok ediyorum..kar herkes için güzel yüzünü göstermiyor ne de olsa..kar yağıyor hala..birde tatilin sonunda yağsa bir haftada kar tatili yapsak...ben bu havada balık ekmek ve turşu suyu olsun da isterdim.çok istedim yahu..tam bir hasta çocuk psikolojisi...
haydi sağlıcakla kalın...
*hasta çocuk tevfik fikret'in bir manzum öyküsünün adıydı..ne alaka...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder