merhaba..

dişlerim geç çıkmış benim..küçükken de saçlarım kıvırcıkmış..sarışın güzel bir bebek..dört beş yaşlarındayken..tüm dünyanın ve herşeyin benim için mi yaratıldığını sorguluyordum..sokak oyunlarının hepsini oynadım..ama diğer çocuklar kadar değil..hayvan resimlerine bakmak..ansiklopedideki resimleri incelemek daha çok vaktimi alıyordu..çok yakın arkadaşım da olmadı..sessiz de bir çocuktum..iyi futbol oynayamazdım..ve olmadık yere aldığım bir darbeden sonra oynayamadığım iyi futboluda daha az oynar oldum..ve bu yaşa futbol oynamaz biri olarak geldim..okula başlamadan öğrenmiştim okuma yazmayı..benim için çok güzeldi..çünkü baktığım resimlerin altındaki yazılarıda okuyabilecektim..rakamları da öğrenmeme rağmen ikiyi hep ters yapıyordum..onun okulda düzeltebildim ancak..zayıf da bir çocuktum..kavga etmemiştim..bir oyuncak tabancam olmuştu..çok daha pahalıydı..mahalledeki tüm çocukların hayranlıkla baktığı bir oyuncaktı..ama canımı yaktıktan sonra..bir daha oyuncak tabancam olmadı..yolun karşısında ablamı görünce birden yola fırlamıştım ve az kalsın araba çarpacaktı..o zamanlar komşu annem vardı..hala yaşıyor..bir zamanlar çıkmadığım eve şimdi çok az giriyorum..çocukluğum daha sessiz ve hareketsiz geçmişti..herşeye uzaktan bakmak ile başlamıştım hayata..bisiklet sürmeye direk iki terlekliyle başladım..dolma tekerlek derlerdi..patlamazdı..sonra ablamların yeni bir bisikleti vardı..onu da sürebiliyordum artık..ama frenleri sıkıydı ve ben güçsüzdüm..boyumda kısaydı..boş araziden giden bisiklet bir bahçe duvarına çarpıp durmuştu..canım acımıştı..bakkalın boş limon kasalarını almıştık..babamda sebze meyve ticaretiyle uğraştığı için yabancı da değilim kasalara..neyse araba olarak kullanıyoruz çocuklarla oyun..ayağım kaymıştı ve üzerindeki çivi tam burnuma gelmişti..çivinin sivri tarafı değildi burnuma gelen..arka kısmıydı..ama feci bir acıydı..iznik gölünün kenarında bulduğum kozalak ortaokulda anlamsızlaşıncaya kadar odamda durmuştu..bugünlerde yattığım ilk yatağım alındığında ne kadar mutlu olmuştum..okula başlayınca kullanacağım çalışma masaları falan..hiç bir zaman ders çalışmadım o masalarda..yatağımı da lise başında yenisiyle değiştirdim..ama o da odamda durdu..yenisi gölgeliyordu onu..daha yüksekti..daha şıktı..ama bu sene yine kendimi eski yatağımda buldum..daha sıcak daha ben..çocukluktan kalan en büyük şey ise..insanlara çok fazla değer vermem..çok fazla önemsemem..ve beklentirlerimin olması..bunun acılarını daha çok ergenlikte çektim..ben ne kadar değişsem de hala o küçük çocuğum..ve daha birçok şey..

sağlıcakla kalın..